ustosunkowany

ustosunkowany
{{stl_51}}{{LABEL="twpldeustosunkowany"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}ustosunkowany{{/stl_39}}{{stl_7}} eingestellt ({{/stl_7}}{{stl_9}}do{{/stl_9}}{{stl_41}} G{{/stl_41}}{{stl_7}} gegenüber{{/stl_7}}{{stl_41}} D{{/stl_41}}{{stl_7}});{{/stl_7}}{{stl_40}}
{{/stl_40}}{{stl_9}}być ustosunkowanym{{/stl_9}}{{stl_7}} Beziehungen haben{{/stl_7}}

Słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • ustosunkowany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, ustosunkowanyni {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który pozostaje w dobrych, bliskich stosunkach z osobami ważnymi, zajmującymi wysokie stanowiska : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jako człowiek ustosunkowany, był często zapraszany na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ustosunkowany — ustosunkowanyni imiesł. bierny czas. ustosunkować (p.) ustosunkowany w użyciu przym. «mający bliskie stosunki z ludźmi wpływowymi» Uchodzi za człowieka ustosunkowanego …   Słownik języka polskiego

  • anglofil — m I, DB. a; lm M. e, DB. ów «człowiek przychylnie ustosunkowany do wszystkiego, co angielskie, zwolennik, sympatyk Anglii, Anglików» ‹od nazwy państwa + gr.› …   Słownik języka polskiego

  • anglofob — m IV, DB. a, Ms. anglofobbie; lm M. ci anglofobbi, te anglofobby, DB. ów «człowiek niechętnie ustosunkowany do wszystkiego, co angielskie, wróg Anglii, Anglików» ‹od nazwy państwa + gr.› …   Słownik języka polskiego

  • indyferentny — indyferentnyni «biernie ustosunkowany do czegoś; obojętny» Ludzie indyferentni wobec postępu naukowego. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • niełaskawy — niełaskawywi a. niełaskaw (tylko w funkcji orzecznika w zn. 1) 1. «nieżyczliwie usposobiony, niechętnie ustosunkowany do kogoś (czegoś), okazujący niełaskę; nieprzychylny, nieprzyjazny» Władca niełaskawy dla poddanych. Los był dla niego… …   Słownik języka polskiego

  • pozytywny — pozytywnyni, pozytywnyniejszy 1. «wyrażający zgodę na coś, przychylnie do czegoś ustosunkowany; twierdzący, aprobujący» Pozytywna odpowiedź. 2. «korzystny, zasługujący na dodatnią ocenę, pomyślny; rzadziej o człowieku: wartościowy» Pozytywny… …   Słownik języka polskiego

  • silny — silnyni, silnyniejszy 1. «odznaczający się siłą, mocą; świadczący o czyjejś sile; krzepki, mocny potężny» Silny chłopak. Silny organizm. Być silnym w ręku. Silna wichura. Silne uderzenie wiosłem. ◊ Rządy silnej ręki, rządzić silną ręką… …   Słownik języka polskiego

  • możny — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, możnyni, możnyniejszy, rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} bardzo bogaty, wpływowy i ustosunkowany, należący do elity władzy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Możni feudałowie, panowie. Możne duchowieństwo. Poszukać sobie możnego… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nieprzyjaciel — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. nieprzyjacielciół, C. nieprzyjacielciołom, N. nieprzyjacielciółmi, Mc. nieprzyjacielciołach {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek mający nieprzyjazne zamiary, wrogo ustosunkowany wobec kogoś lub czegoś;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”